"Spójrz mi w oczy" / "To dzieci są prawdziwymi obserwatorami tego świata."

"Spójrz mi w oczy"
Cammie McGovern
stron: 288
wydawnictwo: Otwarte
tłumaczenie: Anna Paluchowska

Książka przeczytana w ramach losowania u Anny :). Jednak recenzja na pewno nie odda ani wrażeń, ani mocy płynącej z tej książki, bo po pierwsze - się nie da, po drugie - od dwóch dni walczę z ogromnie uporczywym katarem i zawalonymi zatokami, ale jak to mówią, leczony katar trwa 7 dni, nieleczony tydzień.

Książka opowiada historię Adama, który jest dzieckiem autystycznym i staję się jedynym świadkiem morderstwa, w którym ginie dziewczynka. Zarówno policjanci jak i jego matka dokładają wszelkich starań, aby ułatwić Adamowi zeznania, ale On zamknął się w sobie, nie odpowiada na żadne pytania, nie podejmuje zabawy, nie działają żadne motywujące sposoby. Adam ucieka w swój własny świat i w swoją muzykę. Jednak miłość matki i jej wytrwałość doprowadzają do zmian, które są małymi kroczkami, ale dzięki, którym Adam funkcjonuje w szkole, wśród rówieśników i wśród dorosłych. Warto zaznaczyć, że sama autorka książki jest mamą dziecka autystycznego, która wymyśliła wiele innowacyjnych technik, które pozwalają dotrzeć do świata dziecka. Choć na początku matka Adama chce za wszelką cenę ochronić go przed złymi uczuciami, wyśmiewaniem i wszystkim co mogłoby mieć zły wpływ na Adama, sama przekonuję się, że tak się nie da... Nie można ochronić dziecka przed życiem, nie można przeżyć życia za nie, ani nie można uchronić go przed niepowodzeniem, złością czy gniewem... I po raz kolejny możemy się przekonać jak wiele dorośli mogą się nauczyć od dzieci :)

Zmykam z powrotem do łóżka i się leczę, w końcu juwenalia mam! :)

Ogólna ocena: 5/6