Lalalalalalalaal :)

W końcu wrócił mój zapał czytelniczy :) Już jutro wrócę z recenzjami:)

I jest cuuudownie :)
Upiłyśmy się życiem to raz.
Przyjaciółka jest w ciąży, to dwa (hurrrra) .
A w niedzielę mam urodziny, to trzy. :D


Lallaallalalalalalalala

W skrócie :) "Terapia" / "Pływanie w negliżu"

Będzie krótko. Z tej oto przyczyny iż obie te książki zostały przeczytane w samolocie w drodze do raju i w drodze z raju :D Chociaż książek zabrałam tam 6, żadnej innej nie przeczytałam ani w ręku nie miałam!
"Pływanie w negliżu"
Claire Matturro
stron:286
wydawnictwo: Muza SA
tłumaczenie: Monika Wyrwas-Wiśniewska

Wylosowana w stosikowym losowaniu u Anny :). Jeszcze muszę przeczytać tę z poprzedniego. Fajna, miła, lekka i przyjemna. Idealna na podróż. Lilly Rose to Pani adwokat, specjalizująca się w prawie medycznym o nieskończonych możliwościach doprowadzania samej siebie oraz innych do szału. Ciekawe zwroty akcji z humorem i wątkiem kryminalnym, bez prawniczego żargonu, za to z jajem :).
"- Złożę apelację! Znam swoje prawa. Złożę apelację i pożałuje pani!
Pożałuję?! Apelacja oznacza tylko tyle, że podwoję swoje wynagrodzenie."
I tyle w temacie:D

Ogólna ocena: 5/6
"Terapia"
Sebastian Fitzek
stron:283
wydawnictwo:G+J
tłumaczenie:Barbara Tarnas

Kupiona w promocyjnej cenie na merlin.pl (wszystko przez Mary) - thriller psychologiczny. Bez śladu ginie 12-letnia córka psychiatry... Zawsze intrygował mnie ludzki umysł więc psychiatria, thiller, tajemniczość to zdecydowanie moje klimaty. A koniec?! Rewelacyjny! :]

Ogólna ocena: 5,5/6

Cierpię na jakąś niemoc czytelniczą, nie chce mi się, nie mam czasu, cały czas gdzieś latam, a jutro robimy z Emilką Tunezję na 40 metrach :D

"Spokojne czasy" / "Jakie wszyscy moglibyśmy mieć piękne życie"

"Spokojne czasy"
Lizzie Doron
stron:159
wydawnictwo: Muza SA
tłumaczenie:Magdalena Sommer

Zawsze gdy czytam takie książki o ludziach, którzy zostali ocaleni z Zagłady, o ludziach, którzy stracili w swoim życiu tak dużo, którym zostało odebrane prawie wszystko, a którzy mimo to znaleźli w sobie iskierkę nadziei i woli życia, ogarnia mnie przekonanie, że jestem szczęściarą i to niewyobrażalną szczęściarą...

Historię Lea czytałam z zapartym tchem. I zastanawiałam się, ile człowiek jest w stanie znieść, jak bardzo może zostać doświadczony przez życie... Książka, która ma tylko 159 stron, a wywołuje tyle emocji i wzruszeń. Lea przeżyła drugą wojnę światową, nie wie nic o swoim pochodzeniu, musi odnaleźć się w Izraelu i gdy już się wydaję, że życie zaczyna iść drogą szczęścia - mąż Lea umiera, a ona zostaje wdową z synkiem...

Trudno jest pisać o takich pozycjach. Dlatego chylę czoła przed autorką, że potrafiła napisać wszystko w tak sugestywny sposób, potrafiła przenieść czytelnika w czasie i opowiedzieć historię Żydów ocalonych z Holokaustu. Chociaż pogoda i wakacyjny czas nie sprzyja czytaniu takich pozycji, to gdy zaczniesz - żyjesz życiem bohaterów, gdy skończysz - żyjesz swoim życiem i doceniasz wszystko co masz.

Ogólna ocena: 5.5 / 6

p/s Dzięki tej książce przestałam w końcu (choć na chwilę) myśleć tylko o powrocie do Tunezji :) Z Emilką ogarnęła nas istna obsesja, co już chyba nie jest zdrowe :). Ale zdjęcia już wiszą na ścianie, pozostało czekać - na przyszłoroczne wakacje i dziękować, że te były CUDOWNE!

Wróciłam! - Chcę JESZCZE! :)

Wróciłam moi drodzy. I jestem w depresji - za mało, za krótko! Było przecudownie! Ponad 1000 zdjęć! Jazda na wielbłądzie! Na paralotni! Plaża, basen, zimne drinki, palmy, bungalow wśród pięknej roślinności, pod drzwiami palma z daktylami, do morza 2 minuty, do basenu 2 minuty...
To był RAJ....
Muszę się ogarnąć i wtedy wrócę z recenzjami :) :) :) Dajcie mi 3 dni jeszcze, albo 2.
Ściskam Was bardzo serdecznie!Zadowolona, opalona i tęskniąca za Tunezją Tucha! :)

Z Emilutką:

p/s Skarletko, na zdjęciu z wielbłądem mam koszulkę ITALII :)

"Anima vilis" / "Gdzie las nie jest zwykłym lasem...ludzie-zwykłymi ludźmi."

"Anima vilis"
Krzysztof T. Dąbrowski
stron:286
wydawnictwo: initium

Anima vilis to z łacińskiego podła istota... Ta książka to zbiór 7 opowiadań grozy, które wywołują ciarki na plecach. Z opowiadaniami jestem na bakier, irytuje mnie to, że gdy tylko zaczyna się dobrze rozwijać, wiadomo, że zaraz się skończy...

Pierwsze opowiadanie, pod tym samym tytułem co książka jest beznadziejne, nie przeczytam do końca, ani się nie bałam :). Pozytyw jest taki, że przeszłam do drugiego opowiadania, a nie musiałam odkładać książki.

Najlepiej czytało mi się "Biwak", "Georgie", " Przeznaczenie znajdzie drogę". Jestem ciekawa czemu autor nie napisał powieści grozy, język jest przyjemny, różnorodny, potrafi budować napięcie, a opowiadania, jeszcze tym bardziej horrory nie są w stanie oddać do końca uroku tego gatunku, przynajmniej mi się tak wydaje.

W ogólnym rozrachunku była to ciekawa odskocznia od "lekkich, wakacyjnych lektur", ale jak zawsze w przypadku opowiadań pozostał niedosyt. Te trzy, które wymieniłam wcześniej zasługują spokojnie na ocenę 5 biorąc pod uwagę i historię, i bohaterów, i język jak i "wciągnięcie" czytelnika w wir wyobraźni, pozostałe zaś, hmmm dałabym im 3, może 3,5. Pierwszego nie oceniam, bo nie doczytałam :).
Dobra, przyznam się bez bicia, autor ma plusa, bo w jednym z opowiadań jest Patrycja :D

p/s Żegnam się z Wami, wracam w sobotę :) Ma‘a s-salāmati ! :)

"Jak to robią twardzielki" / " I trzeba dużo odwagi, by nadal życiu patrzeć prosto w twarz."

"Jak to robią twardzielki..."
Mariola Zaczyńska
wydawnictwo: Sol
stron:298

Przyjemna książka na upały i na wakacje. Zrelaksowałam się, odpoczęłam, nie wysilałam się podczas czytania, tylko po prostu chłonęłam historię twardzielek - Sabiny,Gośki i Brysi :). I na koniec doszłam do bardzo fajnego wniosku (przynajmniej dla mnie), że jak to były twardzielki, to ja z moimi dziewczynami jesteśmy mega, hiper, extra, super twardzielki! Co w żaden sposób nie ujmuje książce.

Historia trzech dzikich przyjaciółek, każda z nich to indywidualność, ale razem tworzą jakąś nierozerwalną więź i są nie do pokonania. Na szczęście nie są to tylko zawody miłosne, chociaż miłość w życiu twardzielek też istnieje , ale historie z życia wzięta, które mogą przydarzyć się każdemu. Perypetie bohaterek doprowadzają do śmiechu, płakać przy tej książce mi się nie zdarzyło.

A historię Friendly Józka - psa, który goni kiełbaski i "złote myśli", którymi rzucała kontrowersyjnie-kontrowersyjna reporterka - Alberta - to sobie zapisałam.

I cytat, który autorka dosłownie wyjęła z moich ust:

"-Zgubiłaś gdzieś jaja!
Nie irytuj mnie tylko dalej idź ich poszukaj. :D"

Stwierdzam, że mam słabość do książek o kobiecej przyjaźni, takiej od zawsze i na zawsze, w dodatku z humorem, ciętym językiem i refleksją w tle.

Ogólna ocena: mocne 4/6

Na koniec wcale nie powinno być postawione pytanie: I jak tu być twardzielką TYLKO: I jak tu nie być twardzielką!?! ;)

p/s Chwilowa przerwa wynika z intensywnego życia ;), wakacje(Mary mnie za to słowo udusi) są wypełnione przeróżnymi zajęciami, od spontanicznych wyjazdów nad morze po plażowanie nad jeziorem,babskie imprezy itd. , a w czwartek będę Wam machać spod palmy :)