A miało być tak pięknie! :)

"Tysiąc dni w Wenecji"
Marlena De Blasi
stron: 306
wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Czemu miało być tak pięknie?! Z opisu na okładce dowiadujemy się, że to historia wzruszająca, pełna przepisów kulinarnych, baśń o miłości, przepisy tak smakowicie podane, że ślinka cieknie i jeszcze pokazuje uroki Wenecji. To ja, oczywiście się zakochałam! Odłożyłam "Gone" i przeniosłam się do Włoch i tu było twarde lądowanie - nie podobało mi się! Chyba przestanę łapać wszystko co ma tylko słowo "włoskie"w opisie, bo niedługo moja obsesja nie będzie tak przyjemna. Nie jest tak, że ta książka jest beznadziejna, jest po prostu niezgodna z opisem ( a niby wtedy towar podlega reklamacji :). Miałam chyba za duże oczekiwania i dlatego mnie tak irytowała, dwa ja romantyczna nie jestem! A główna bohaterka potrafi trzy strony rozprawiać o jej Włochu o jagodowych oczach (urocze określenie!). Historia całkiem, całkiem - kobieta po przejściach, po ciężkim rozwodzie i ciężkim życiu zakochuje się w Fernadno, sprzedaje prawie cały swój dobytek,zostawia Amerykę i dla miłości przeprowadza się do Wenecji, by poznać do końca swojego wybranka, nową kulturę i nauczyć się języka. Lubię takie opowieści, gdzie życie wyraca się do góry nogami, które pokazują, że miłość nie pyta o wiek, a życie potrafi zmieniać się jak w kalejdoskopie... Podobało mi się, że książka, jest jakby to powiedzieć realna - to wszystko mogło się zdarzyć, bo nie jest kolorowo, nie ma tylko szaleńczej miłości, są też problemy, nieporozumienia, Marlena zawsze będzie już chyba tą Amerykanką, która przeprowadziła się do Włoch. Tylko gdzie tu czarujący opis Włoch (fakt: dowiadujemy się dużo o włoskiej kulturze i włoskich charakterach, włoskich restauracjach i włoskich uliczkach,)?! Gdzie te przepisy tak smakowite?! Do strony 160 jedynym przepisem jest chyba spaghetti...Na końcu książki znajdują się ciekawe potrawy i desery, ale też nie ma ich znowu tak wiele. Może to też wina tego, że ja nie lubię Wenecji...Prawdziwa Wenecja kryje się tuż pod jej sztuczną fasadą podobno...Chyba jeszcze nie odkryłam tej fasady. Oooo, co było plusem - wstawki z języka włoskiego, mało tego znałam ich znaczenie, czyli kurs przynosi efekty. Po drugą część sięgnę na pewno, raz: kusi mnie tytuł "Tysiąc dni w Toskanii", dwa: moje oczekiwania będą inne, trzy: z chęcią poczytam o dalszych losach Marleny i Fernadna i motylków w brzuchu :)

Ogólna ocena: 4/6

p/s Chcę znowu trafić na taką książkę jak "Afrodyzjak", gdzie w słonecznej Italii zakochuję się z miejsca :)